༄༅། །ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ངག་དབང་རྣམ་རྒྱལ་ལ་དྲང་གཏམ་ཞུ་མཆིད་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ལྷ་ཡི་མཆོད་ཡོན་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། །
The Divine
Offering Water: A Poetic Petition of Honest Advice to the Dharma King Ngawang
Namgyal.
༄༅། །སྲིད་ཞིའི་དཔལ་ལྡན་འབྲུག་གི་སྒྲ་དབྱངས་ཕྱོགས་ཀྱི་འཁོར་ལོར་སྒྲོག་ལ་དཔའ་བའི་སྒྲ་མངོན་མཐོས།
།མ་ལུས་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་མཐུ་དང་མཐའ་ཡས་ཤེས་བྱར་མཁས་པའི་གོ་འཕང་རྩེར་འཛེགས་ཏེ། །འཕྲིན་ལས་རྣམ་བཞིས་དཀར་བརྒྱུད་རྒྱལ་མཚན་སྲིད་རྩེར་འདེགས་ལ་གཞན་དྲིང་མི་འཇོག་འགྲོ་བའི་སྐྱབས།
།ངག་གི་དབང་ཕྱུག་ཕྱོགས་དུས་ཀུན་ལས་རྣམ་པར ཀུན་ཏུ་བསྔགས་པར་འོས། །ལེགས་བྱས་འབུམ་ཕྲག་དཔལ་དུ་འབར་བའི་འོད།
།མཐའ་ཀླས་མཚན་དཔེར་བརྗིད་ཆགས་ཞབས་སེན་གྱི།
The melodious voice of the glorious Drukpa, resounding throughout
the wheel of directions, proclaims its renown far and wide. With the power to
overshadow all without exception, it ascends to the pinnacle of scholarly
prowess in infinite fields of knowledge. Through the four types of enlightened
activity, it raises the victory banner of the Kagyu lineage to the peak of
existence, an incomparable refuge for beings. The Lord of Speech, praised in
all times and directions, is worthy of complete veneration. The radiance of a
hundred thousand excellent deeds blazing in splendor, the glorious light of
boundless major and minor marks, the resplendent toes of whose feet...
༄༅། །ནོར་བུ་ལྷ་མིའི་ཟུར་ཕུད་ཀྱིས་ཕྱིས་པར།
།བཞིན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་འཆར་བཟོད་གང་དེ་ལ།།རིང་ན་ གནས་ཀྱང་ཉེ་བར་གུས་པའི་སེམས། །རྒྱུན་མི་འཆད་པས་གསོལ་འདེབས་དབྱངས་འབྱིན་མཁན།
།དགེ་སྦྱོང་རྒན་པོས་སྤྱི་བོས་ཕྱག བགྱིས་ཏེ། །དྲང་གཏམ་ཞུ་མཆིད་མཆོད་པའི་ཡོན་དུ་སྦྲེང་།
།འཇིགརྟེན་ཀུན་ལ་ཐུགས་རྗེའི་སྤྱན་རས་ཀྱིས། །གཟིགས་པ་དྲི་མེད་ནམ་མཁའི་རྗེས་འགྲོ་བ། །གདུང་དང་ན་བཟའི་མཚན་གྱིས་འཁྱུད་པའི་དཔྱིད།
།དགུན་དུས་དབུགས་འབྱིན་སླད་དུ་སླར་བྱོན་ཏམ། །
Even from afar, with a mind of constant devotion,
I, the aged monk, offer prayers in melodious song.
Bowing my head in homage,
I present this offering of sincere words.
Your face, like a mandala, radiates with the light of the crescent
moon.
Your compassionate gaze with eyes of mercy upon all the world
Is as vast as the sky, without impurity.
O embodiment adorned with relics and robes,
Have you returned once again to bring solace, like the breath of
spring amidst winter's chill?
མཁས་པའི་བྱ་བ་རྣམ་གསུམ་ལྷུར་བཞེས་ཀྱང་། །གྲུབ་པའི་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་ལས་མི་གཡེལ་བཞིན།
།གཙུག་ལག་ལུགས་བརྒྱའི་སྲོལ་ཡང་འགོག་མེད་དུ། །ཅིག་ཅར་གྲུབ་སྟེ་ ཡེ་ཤེས་སྒྱུ་མའི་འཕྲུལ།
།གྲུབ་གཉིས་ཐུགས་ལ་སྨིན་པས་དྲག་སྔགས་ཀྱི། །རྟ་གདོང་མེ་དཔུང་འབར་བའི་གདྭངས་ཁ་ཡིས།།འཐུང་བར་མི་སྤོབས་བསྟན་དགྲ་དུག་ཅན་
མཚོ། སྟེངགསུམ་འཇིག་རྟེན་གར་ཡང་ཡོད་མ་ཡིན། །དེ་ཕྱིར་ད་ནི་པདྨ་ཀཱ་རའམ། །མཐུ་སྟོབས་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་གང་ཞིག་ཅེས།
།སོམ་ཉིའི་འཁྱོག་ལ་ཡུན་རིང་ དཔྱངས་པའི་མཐར། །ཆོས་རྒྱལ་ཁྱོད་ཉིད་ཁོ་ནར་ངེས་པ་རྙེད། །མཁྱེན་གཉིས་ཡེ་ཤེས་གསལ་བའི་སྤྱན་རས་ཀྱིས།
།ཐམས་ཅད་མཁྱེན་གཟིགས་མངོན་པར་ཐུགས་ ཆུད་ཀྱང༌། །དད་ལྡན་བདག་གི་ངང་ཚུལ་མ་སྨྲས་པར། །ཕྱིར་སློག་བཀའ་སྩལ་ཚུར་མཐོང་འདྲིད་ཐབས་ཙམ།
།གཙང་བྱང་ལ་སོགས་རྒྱལ་བློན་གྲ་ལ ཆེན་དུ། །འབྲུག པས་ཀླུ་སྒྲུབ་རྒྱ་མཚོའི་རྩོད་པའི་དཔུང་།
།ལུང་དང་རིགས་པས་བཟློག་པར་མ་ནུས་ཞེས། །གཏམ་ངན་དབྱངས་སུ་འཚེར་བས་དུས་འདའ་ཞིང་། །དུས་ངན་དགུན་གྱི་བ་མོས་པད་དཀར་འདབ།
Although diligently engaging in the three activities of scholars,
You never wavered from the conduct of a realized one.
Simultaneously, without obstruction, you accomplished
The traditions of the hundred systems of Buddhist knowledge - the
magical display of wisdom.
With the ripening of the two accomplishments in your mind,
The blazing mouth of the horse-headed fire-ball of fierce mantras
Could not be endured by even the most poisonous enemies of the
doctrine.
Such a lake does not exist anywhere in the three worlds.
Therefore, now there is no doubt that you are either Padmakara
Or the powerful Vajradhara.
After long pondering on this crooked uncertainty,
We have found certainty that you alone, O Dharma King, are
[Padmakara or Vajradhara].
With the clear eyes of wisdom's two aspects of knowledge,
You have fully realized the all-seeing vision.
Yet, to us faithful ones, you give replies as if turning away,
Merely deceiving those with limited perception.
In places like Tsang and Jang, among the great gatherings of kings
and ministers,
It is said that when Drukpa Lugseng Gyatso debated,
His arguments could not be refuted through scripture or logic.
Such bad reputation resounds like a song, passing through time.
In this evil age, like frost in winter, it withers the lotus
petals.
།ཟུམ་པ་གོ་བའི་མུན་སྤྲུལ་རྟོག་གེ་བ། །སྡང་སྨྲས་མགྲིན་པ་འདེགས་པ་མང་མཆིས་ཀྱང༌།
།ལན་འདེབས་ མུ་གེའི་རང་འཐག་སྐད་ལ་བསྐྲུན། །སྨྲ་བའི་བབ་ཐོབ་ལྡན་རྣམས་བཏང་སྙོམས་ཀྱིས།
།གཟིམས་བྲཱིར་མནལ་བའི་བདེ་བ་ལྷུར་བཞེས་སྐབས། །ཕྱིར་རྒོལ་སྤོབས་པ་ རྩེགས་པའི་རི་རྩེ་ནས།
བྱུང་རྒྱལ་སྨྲ་བའི་བདན་མང་དུ་དཔྱངས། །གདུགས་ཐོག་དབུ་ཆེའི་འཕྲེང་བ་ཉིས་སྟོང་དང༌། །བརྒྱད་བརྒྱར་གྲགས་པལ་ལེགས་བཤད་སྨྲ་
བའི་ལྗགས། །ཐུང་ངུ་རྐན་གྱི་ཕུགས་སུ་བློས་མཐོང་བས། །།ས་སྐྱ་པ་རྣམས་བཞད་པའི་ང་རོ་མཐོ།
།དཀར བརྒྱུད་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་པདྨ་དཀར།
།དམ་ཆོས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ ཁྱད་པར་དུ། །རྒྱལ་བའི་གན་མཛོད་ཡང་དག་མིན་ནོ་ཞེས། །བབ་ཚོལ་སྨྲ་བའི་ཚིག་ངན་ག་ལ་བཟེད།
།རྙེད་བཀུར་ཕྲ་མོ་ཙམ་གྱི་མཐེད་མན་ལའང། །རྣམ་འགྱུར་སྣ་ཚོགྶ་ སྟོན་མཁན་ཆེས་མང་མོད། །བསྟན་པ་འཇིག་པར་གཟས་པའི་ཚེམ་རྐུན་མདུན།
།མིག་འབྲས་ས་ལ་འབེབས་འདི་ཅི་ཞིག་ཡིན།
The deluded logicians who understand only a fraction,
Though many raise their necks to speak with malicious intent,
Their answers are produced by the mill of famine's language.
Those with the proper authority to speak remain indifferent.
While resting in the comfort of sleep in the retreat hut,
From the mountain peak of accumulated arrogance against opponents,
Many ropes of inconsiderate speech were repeatedly cast down.
The two thousand and eight hundred renowned holders of the
parasol-like crown,
With their tongues that speak the eloquence of the Dharma,
Seeing the depths of the palate as short, the Sakyapas laughed.
The Sakyapas' laughter resounded loudly.
The general White Lineage and in particular the White Lotus,
The special Great Seal of the holy Dharma,
And especially the Conqueror's Treasury - how can one tolerate the
evil words that falsely claim these are not genuine?
Although there are many who display various expressions even for the
slightest bit of gain and respect,
What is this when faced with the thief who threatens to destroy the
teachings?
Bowing one's eyeballs to the ground?
ཀུན་ལ་མཁས་རྣམས་མཁས་པའི་བྱ་བས་བྲེལ་མེད་ཕྱོགས་རེར་མཁས་པའང་སྨྲ་བཅིས་མི་འོས། །མཁའ་ལ་མྱུར་འགྲོ་མཁའ་འགྲོའི་བདག་པོ་འགྲོ་སྟེ་འདབ་ཆགས་གཞན་པ་འགྲུབ་མིན་ནུམ་ཅི། །དེ་ཕྱིར་ ཉམ་ཆུང་ན་ཡང་སྔ་ཕྱིའིགཞུང་ལ་འདྲིས་བྱས་བློ་གྲོས་ལུས་སྟོབས་ཡོངས་རྫོགས་བདག་གིས་འདིར། །སྲིད་གསུམ་རྣམ་རྒྱལ་ཁྲོས་པའི་བ་ཡིས་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་ཟ་བར་ན་མཐོ་མེད། །དེ་ལན་དེང་དུས་ས་སྐྱ་པའི། །ལུགས་འཛིན་ནང་དུ་མི་མཛའ་ཡང༌། །ཕྱིར་རྒོལ་ཟློག་ལ་བློ་གྲོས་མཐུ། །གཅིག་ཏུ་བྱས་པའི་གཏམ་ཚོགས་ །དེ་ལ་ཡང་ལན་རིགས་པའི་མཚོན། །རྣམ་དཔྱོད་བརྡར་གྱིས་ཁ་གསོས་ནས། །སྨྲང་ན་གཅོད་ལ་བསྔགས་པའི་ཚེ། །གཟུ་བོས་ལེགས་སོའི་དབྱངས་ཀྱིས་ སྟོད། །ལུང་རིགས་དེ་དག་ཕལ་མོ་ཆེ། །དཔྱད་གསུམ་གྱིས་དག་ལེགས་བཤད་ཉིད། །དེལ་ཀུན་མཁྱེན་པདྨ་དཀར། །དགྱེས་འཛུམ་བྱེད་པར་རིགས་པས་གྲུབ། རང་གི་བྲི་ཀློག་ཙམ་ཡང་མ་བྱང་བར། །གཞན་ལ་ཟབ་ཁྲིད་འདེམས་པར་རློམས་པའི་ཁྱུས། །སྒྲུབ་བརྒྱུད་སྲོལ་བཟང་མིང་ཙམ་ལྷག་མ་རུ། །
All scholars are busy with scholarly pursuits, so even partial
scholars are not worthy of debate. Does the swift-moving sky-goer, lord of the
sky-goers, travel while other winged creatures do not? Therefore, though
feeble, having familiarized myself with earlier and later texts, with fully
developed mental strength and body, I here proclaim: None can prevent the
wrathful lion of the three realms from devouring the sun's rays. In response,
today's upholders of the Sakya tradition, though not harmonious within, unite
their intellectual power to refute external opponents. To that, a reasoned
reply sharpens the weapon of analysis, and when spoken, the wise praise it as
cutting through. The impartial ones sing praises of excellence. Most of those
scriptural reasoning, purified by the three analyses, are indeed excellent
explanations. It is proven through reasoning that the Omniscient Pema Karpo
would smile joyfully at this. Without even mastering reading and writing
oneself, a herd that arrogantly chooses to give profound guidance to others
reduces the excellent tradition of practice to merely a name.
བྱེད་པར་གཞོལ་བའིསྒམ་སྒོམ་ལ་དྲིས་ཀྱི།། །གླེན་པར་གླེང་ལ་སྤྱང་པོ་མི་སྨྲ་བཞིན།
།ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ལན་འདེབས་ཅིལ་རིགས། །སྐྲ་ལོ་མགོ་ལ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ མཚན་སོགས། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ལགས་ན་ཅིས་མི་དགོངས།
།ཚེར་མ་རྣོ་དང་སྲནམ་ཟླུམ་སོགས་ཀྱི། །རྒྱུ་མཚན་ཕྲ་རྒྱུས་རྟེན་འབྲེལ་དག་ན་སྣང༌། །ནང་དུ་འཛུགས་པའི་
།ལུང་རིགས་སྡིགས་མཛུབ་འཕྱར་བས་ཟློག་ནུས་པའི་ སྲོལ་ངན་བདུད་ཀྱི་ལས། །ཡིན་ཕྱིར་ལྷག་ནས་སྟེང་དུ་ཟློག་ཅིང་བསྒྱུར།
།བཀའ་མཆན་དྲིས་ལན་གངྒཱའི་ཀླུང་དེ་ཡང༌། །ལུང་རིགས་སྡིགས་མཛུབ་མཐུ་ལྡན་བི་རཱུ་པ་ཞིག་འདིར་སྣང་ཡང༌།
།དག་སྣང་ཆང་གིས་མྱོས་ཕྱིར་གཉིད་ཀྱིས་ལོག །བདག་ངག་ཅུང་ཟད་འཆལ་ཀྱང་འགང་རླུང་གི། །ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ལེགས་པར་མ་
གསུངསན། །ཀུན་སློང་ཞེ་ལ་བརྣག་པའི་གཉིས་སྐྱེས་ཀྱིས། །འཕྱས་སྨོད་དམའ་འབེབས་ཚིག་གིས་སུན་འབྱིན་འགྱུར།
།འོན་ཏེ་འབྲུག་པའི་གྲྭ་པས་འབྲུག་པའི་སྲོལ། ལེགས་པར་བཟུང་ལ་འབྲུག་པའི་བླ་ཆེན་རྣམས། །དགྱེས་པར་རིགས་མེད་འབྲུག་པའི་རྡོའི་སྒོམ་ཞྭས།
།འབྲུག་པའི་མགོ་བོ་གཅོག་འདོད་ཅི་ལ་འོས། །
Those who engage in meditation should inquire into the methods of
meditation.
Just as a wise person does not speak foolishly to fools,
It is befitting for the great ones to respond appropriately.
If there is a reason for hair growing on the head,
And so forth, why would the Omniscient One not consider it?
The subtle details and interdependent connections, such as why
thorns are sharp and peas are round,
Appear in the explanations of those who understand the subtle
interrelationships.
The evil deeds of the demon, which can be reversed by raising the
threatening finger of scriptural reasoning and logic,
Should be repelled and transformed from above.
Even the Ganges-like stream of commentary answers
Requires the powerful Virupa-like threatening finger of scripture
and logic.
However, due to intoxication with pure vision, one has fallen
asleep.
Although my speech may be slightly incoherent,
If the great ones do not speak well,
The two-winged bird with malice in its heart
Will become disgusted with words of ridicule and denigration.
Nevertheless, the Drukpa monks properly uphold the Drukpa
tradition.
It is not reasonable for the great lamas of Drukpa to be pleased.
How could the Drukpa stone meditation hat
Wish to crush the Drukpa head?
བདག་སེམས་དག་པར་ཤར་བའི་ལྷག་བསམ་གཟུགས། །གཟུ་བོའི་སྤྱན་གྱིས་བལྟས་ན་རང་ཚུལ་སྟོན།
།ཤིག་གི་རྒྱུད་པ་ཕྲ་ཡང་ནམ་ཞིག་དུས། །ནམ་མཁའ་རལ་བ་འདྲ་འདྲུབ་བམ་སུ་ཡིས་ཤེས།། ཀུནམཁྱེན་པདྨ་དཀར་པོའི་གསུང་རབ་ལ།
།རང་གིས་ཡུན་རིང་སྦྱངས་ནས་གཞན་ལ་ཡང༌། །བཤད་པའིདགའ་སྟོན་སྐྱེ་བས་ངོམས་གྱུར་པའི། །མཁས་པར་བགྲང་འོས་མང་
བའང་གསན་ལགས་གྲང་། །བཀའ་ཡི་གླེགས་བམ་རྣམ་བཅུའི་བཅུད་དམ་པ། །གྲངས་མང་དཀྱིལ་འཁོར་མཆེད་པའི་སྲོལ་བཏད་སོགས།
།ཕྱོགས་དུས་ཀུན་ཏུ་བསྟན་་ ལ་ཕན་པའི་ལས། །གཞན་གྱིས་བསྒྲུབ་དཀའ་འགལ་ཞིག་སྒྲུབ་འདིར་གཟིགས།
།སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་ཐུགས་ནི་མི་འཁྱོགས་པར། །དྲང་པོར་སྲོང་བའི་ངང་ཚུལ་བསྟན་ཏེ་ །ཐུབ་པའི་ལུང་ལས་ཐོས་པ་བདེན་ངེས་ན།
།འགྲོ་བའི་མགོན་ཁྱེད་བདག་ལ་ཅིས་མི་དགྱེས། །ཕྱོགས་ལྷུང་མེད་ལ་ཕྱོགས་སུ་མཐོང་བ་ཡི། །ལྕེ་གཉིས་རྣམ་པར་གཡོ་བ་ནེའུ་ཚོ་ཡི།
།ཚིག་རྩུབ་རྡོ་རྫེའི་སྙན་དང་མི་འཚམས་པས། །དོན་བཟང་ཐུགས་ཀྱི་རྭ་བར་ཆུད་པ་མཁྱེན།།
The form of pure intention that arises in my mind
Shows its nature when observed with impartial eyes.
Though the lineage of lice is subtle, at some point in time,
Who knows if it will mend the seemingly torn sky?
The teachings of the Omniscient Pema Karpo
I have studied for a long time and also explained to others.
The joy of this feast has satiated me in this life.
Are there not many worthy of being counted as learned scholars?
The essence of the Ten Sections of the Word's Scriptures
Established the tradition of expanding many mandala circles.
In all directions and times, this work benefiting the teachings
Is difficult for others to accomplish, yet here it is seen
accomplished.
The mind of the holy being is not crooked,
Showing a nature of upright honesty.
If what is heard from the Sage's teachings is truly certain,
Why do you not delight in me, O Protector of Beings?
Those with dual tongues wagging deceitfully
See partiality in the unbiased.
Their harsh words, like thunder, do not harmonize with the ear.
Know that the excellent
meaning has entered the fortress of your mind.
Note: This article was written by Khe Wang Sangay Dorji.
Source: TBRC
Translation: used monlam ia.
